منوچهر مطيعي تهراني گويد: آن چه در مورد پيپ گفتيم در مورد چپق هم صادق است با اين تفاوت که چپق مقداري وداد و محبت و دوستي با خود دارد. چپق در کشورما يک وسيله تدخين سنتي است و چيزي است که افراد مصرف کننده آن دوستانه و در کمال صفا و صميميت به هم تعارف مي کردند. کشندگان پيپ که عموما فرنگي ها يعني اروپائيان و آمريکائيان هستند پيپ خود را به يکديگر تعارف نمي کنند. در نظر آن ها پيپ مثل مسواک به خود دارنده اش اختصاص دارد لذا چپق اين امتياز را مي يابد که با دوستي و محبت همراه مي شود و در حالتي که پيپ اين حالت را در خواب هاي ما ندارد. بيننده خواب اگر در خواب ببيند که چپق مي کشد کدورتي و اندوهي براي او پيش مي آيد البته اگر چپق کش نباشد و اگر چپقي باشد تعبير ندارد. دود چپق غباري است که به چشم ما مي رود و کدورتي است که براي ديگران به وجود مي آيد و اين دود و کدورت را کسي که چپق مي کشد ايجاد مي کند. اگر دود کم باشد کدورت اندک است و چنانچه زياد باشد کدورت به غمي بزرگ مبدل مي شود که عده بيشتري را شامل مي گردد. چنان چه زني ببيند که شوهرش چپق مي کشد و دودش او را مي آزارد بين زن و شوهر اختلاف پيش مي آيد. کلمه چپق نيز مثل ديگر مسائل تدخين است غير از سيگار که در جاي خود گفته مي شود. همه وسائل تدخين يک تعبير دارند با اندکي اختلاف.
الف ب پ ت ث ج چ ح خ د ذ ر ز ژ س ش ص ض ط ظ ع غ ف ق ک گ ل م ن و هـ ی