محمدبن سيرين گويد: آفتابه در خواب، زن خادمه بود، يا کنيزک، که چراغ خانه بدو تسليم کنند. بعضي از معبران گفته اند: آفتابه خادمه قومي بود، که آن قوم به طاعت او گردند و از معصيت پرهيز کنند. اگر بيند که آفتابه نو داشت، يا کسي بدو داد، دليل کند که وي خادمه يا کنيزکي حاصل شود. اگر بيند ک آفتابه بشکست، دليل بود که خادمه يا کنيزک بيمار گردد و يا بميرد. اگر بيند که آفتابه او ضايع گردد، دليل که خادمه ياکنيزک وي بگرزيد، يا از او جدا شود. حضرت امام جعفر صادق فرمايد: آفتابه در خواب بر نه وجه بود. اول: زن، دوم: خادم، سوم: کنيزک، چهارم: قوام، استواري و پايداري پنجم: تن. بدن اندام، ششم: عمر زياد، هفتم: مال و نعمت، هشتم: خير و برکت، نهم. راحت زنان. منوچهر مطيعي تهراني گويد : در قديم که برده داري مرسوم بود و افراد متمکن کنيز و غلام نگهداري مي کردند آفتابه به کنيز و غلام و بيشتر به کنيزک تعبير مي شد و لي اکنون که برده داري مرسوم نيست مي توان آفتابه را به خدمتکار خانه نسبت داد که اين نيز تاويلي پسنديده نيست. معبران گذشته نوشته اند اگر کسي در خواب ببيند که آفتابه اي نو و تازه در خانه دارد کنيزکي به او هديه مي شود يا از بازار مي خرد و چنانچه مشاهده کرد آفتابه اش شکسته است خدمتکار و کنيزش بيمار مي شود. آفتابه وسيله اي است براي انتقال آب از حوض يا آبگير به نقطه اي دورتر از محل استقرار آب پس هر نوع وسيله اي که بتواند جوابگوي اين نياز باشد ياري دهنده و کمک رساننده است. چه خادم خانه باشد چه بانوي خانه و چه فرزند بيننده خواب. با اين تعريف چنانچه آفتابه اي در خواب ديديم با مراجعه به موقعيتي که در محيط خانواده داريم مي توانيم قياس کنيم که به چه کسي برمي گردد.
الف ب پ ت ث ج چ ح خ د ذ ر ز ژ س ش ص ض ط ظ ع غ ف ق ک گ ل م ن و هـ ی