محمد بن سيرين گويد: اگر کسي بيند در دوزخ شد و بيرون نيامد، دليل کند که عاصي و بدکار است و توبه بايد کند و به سوي حق تعالي بازگردد، زيرا اجلش نزديک است. اگر توبه نکند، بيم آن باشد که به کافري بميرد. اگر بيند دوزخ را و از آن رنجي و گزندي به تن او نرسيد، دليل که در رنج و غم دنيا گرفتار شود وبه آخر سلامتي يابد. اگر بيند در دوزخ رفت و ندانست کِي بدانجا رفت، پيوسته در جهان مدبر و مخذول و تنگ روزي باشد. اگر بيند که طعام و شراب آنجا مي خورد و در آتش مي سوخت، دليل که در جهان کردار بد مي کند و در آخرت بلاي او بود. اگر بيند فرشته موي پيشاني وي بگرفت و به دوزخ رفت، دليل که به گناه کردن بميرد. اگر بيند از غذاي دورخ چيزي بخورد، مانند زقوم، دليل است که به علم باطل و مجهول مشغول شود، که آن علم وبال او بود، يا خون ناحق کند. اگر بيند شمشير کشيد و به دوزخ رفت، دليل که سخن فحش و منکر گويد. اگر بيند آتش دوزخ همي خورد، دليل است که مال يتيمان خورد. اگر بيند که آتش نزديک دوزخ مي افروخت، دليل که او را کاري صعب پيش آيد، از جهت پادشاهي. جابر مغربي گويد: اگر بيند او را کشان کشان به دوزخ بردند، دليل که عاقبت او به کفر کشد. اگر بيند بانگ آتش دوزخ مي شنيد دليل که هيبت و سياست پادشاه بدو رسد. اگر بيند که در نزديک دوزخ قرار گرفت دليل که جهان بر وي دشوار شود. حضرت امام جعفر صادق فرمايد: ديدن دوزخ به خواب شش وجه است. اول: خشم گرفتن خداي تعالي بر وي. دوم: مبتلا شدن به گناه. سوم: جور سلطان ستمگر( ستم پادشاه ستمگر). چهارم: رنج و مصيبت. پنجم: خذلان( خواري و درماندگي). ششم: مال يتيمان و ربا خوردن. يوسف نبي عليه السلام گويد: ديدن دوزخ از گناه توبه کند
الف ب پ ت ث ج چ ح خ د ذ ر ز ژ س ش ص ض ط ظ ع غ ف ق ک گ ل م ن و هـ ی