محمد بن سيرين گويد : اگر کسي بيند عطا به وي داد، بايد ديد که آن عطا چه باشد و عطا دهنده معروف بود يا مجهول، يا زن جوان بود يا پير، آنگاه تعبير کند. اگر بيند که آن چنان بود که مردم آن دوست دارند، دليل بر نيکوئي، اگر به خلاف اين بود، دليل برمضرت است. اگر بيند آن عطا به وعده خطا بود، دليل بر دروغ و عشوه بود. اگر آن عطا جامه بود، يا ميوه يا چيزي شيرين، دليل است که با بزرگان پيوندد و منفعت يابد. اگر بيند که جهودي يا ترسائي عطائي به وي داد، دليل است که عطا دهنده مسلمان شود. ابراهيم کرماني گويد : اگر ديد که کسي عطائي به وي داد و او بگرفت و شکر گفت، دليل بر زيادتي مال بود و تندرستي. اگر شکر نگفت به خلاف اين است.
الف ب پ ت ث ج چ ح خ د ذ ر ز ژ س ش ص ض ط ظ ع غ ف ق ک گ ل م ن و هـ ی