حضرت امام جعفر صادق فرمايد : ديدن مصحف بر پنج وجه است. اول: علم. دوم: ميراث. سوم: امانت. چهارم: روزي. پنجم: مال ونعمت. ديدن مصحف خواندن، دليل علم و حکمت است. اگر ديد قران مي خواند يا در آن نگاه مي کرد، دليل که علم و حکمت آموزد. اگر مصحفي بخريد، دليل که طالب علم شود. اگر مصحف را به آتش بسوخت، دليل بر فساد دين او بود. ابراهيم بن عبدالله کرماني گويد: اگر مصحفِ گشاده. بر سرنهاد يا بر ديده مي ماليد، دليل که والي شهر شود. اگر ديد ورقهاي مصحف ميخورد، دليل که قران بسيار خواند. اگر ديد ورقهاي مصحف مي دريد، دليل که نماز نگذارد. اگر قران را تفسير مي کفت، دليل که کاري شروع کند و آن کارِ ناروائي بود. اگر بيند مصحف داشت و چون بگشاد هيچ ننوشته بود، دليل که دل و زبانش راست نباشد. محمد بن سيرين گويد : اگر بيند مصحف بفروخت، دليل که دين نزد او حقير بود.
الف ب پ ت ث ج چ ح خ د ذ ر ز ژ س ش ص ض ط ظ ع غ ف ق ک گ ل م ن و هـ ی