حضرتِ دانيال گويد: اگر چيزي نوشت و نويسنده بود، دليل که به حيله مال از مردم بستاند. محمدبن سيرين گويد: اگر عالمي بيند که نويسندگي مي کرد، دليل منفعت بود. اگر شعر و افسانه مي نوشت، دليل است به کار دنيا مشغول شود و آخرت را فرو گذارد. اگر بيند که قرآن يا توحيد يا دعوات مي نوشت، دليل خير و برکت و منفعت بود. اگر در خواب بيند که نامه مهتري نوشت، دليل خير و منفعت است. اگر صالح بود. اگر فاسق بود، دليل که توبه کند. اگر به سرخي نوشت، دليل که به عشرت دنيا مشغول شود. اگر به زردي نوشت، دليل بيماري است. اگر بيند که به سبزي نوشت دليل که نيک نام شود. اگر به زر يا سيم نوشت، دليل است از پادشاه منفعت يابد. حضرت امام جعفر صادق فرمايد: ديدن نويسندگي به خواب چهاروجه است. اول: خيرو نيکي. دوم: مال و منفعت. سوم: چيزي که به مکر حاصل کند. چهارم: معزولي از عمل.
الف ب پ ت ث ج چ ح خ د ذ ر ز ژ س ش ص ض ط ظ ع غ ف ق ک گ ل م ن و هـ ی