محمد بن سيرين گويد: سرفيدن درخواب بر پنج وجه است. اول: سرفه تر. دوم: سرفه خشک. سوم: سرفه که بلغم بر آرد. چهارم: سرفه که خون برآرد. پنجم: سرفه که صفرا برآرد. اگر بيند به گاه سرفيدن بلغم برآورد، دليل که نزد کسي شکايت نمايد از بلائي و رنجي که به وي رسد، يا به سبب مال که از او ضايع شود. اگر ديد سرفه خشک داشت، دليل که شکايتي کند که محال و بيهوده است. اگر ديد به وقت سرفيدن صفرا برآورد، دليل که مردي بود بدخوي، که هر کس از وي شکايت نمايد. اگر ديدي پيش مهتري مي سرفد، دليل که شکايت خود نزد مهتري نمايد. اگر بيند آهسته مي سرفيد، دليل که غمخوار دين است. ابراهيم کرماني گويد: اگر ديد مي سرفيد، دليل که کسي شکايت از وي بکند. اگر ديد که او را سرفه مي آمد، دليل ناتواني است. جابرمغربي گويد: اگر ديد سرفه در گلوي او بماند، چنانکه نتوانست برآرد، دليل است بر هلاک او. اگر ديداو را سرفه پيدا شد، از جمله سرفه پيران، چنانکه بلغم مي انداخت، دليل که از غم و اندوه فرج يابد. اگر بيند او را سرفه جوانان پيدا گرديد، همين تاويل دارد. حضرت امام جعفر صادق فرمايد: اگر کسي به خواب ديد که مي سرفيد، دليل که او را از پادشاه رنج و آفت رسد.
الف ب پ ت ث ج چ ح خ د ذ ر ز ژ س ش ص ض ط ظ ع غ ف ق ک گ ل م ن و هـ ی