محمد بن سيرين گويد: اگر کسي بيند درخرگاه نشسته است، دليل که از متاع دنيا چيزي يابد، يا زني بخواهد، خاصه که بيند خرگاه ملک او بود. اگر ديد خرگاه را به خضاب رنگ مي کرد، دليل که در طلب دنيا و معيشت آن رنجور بود. اگر خداوند خرگاه را نشناسد و خرگاه را به گونه سبز و سفيد بيند، دليل کند بر خير و نيکي آن. ابراهيم کرماني گويد: اگر بيند در خرگاه مجهول که به گونه سبز بود نشسته بود، دليل که شهيد شود. اگر بيند که خرگاه معروف ملک او بود، دليل که زن او ديندار و به پارسا است. اگر بيند که خرگاه به گونه سفيد بود، دليل بر مال و منفعت کند. اگر خرگاه به گونه سرخ ديد، دليل که به لهو و عشرت دنيا مشغول شود. اگر بيند خرگاه به گونه کبود بود، دليل بر اندوه و مصيبت است. اگر به گونه سياه بيند، دليل بر منفعت اندک کند. اگر خرگاه بيند که ملک او نبود، تاويل آن چه گفتيم از خير و شر به صاحب خواب بازگردد.
الف ب پ ت ث ج چ ح خ د ذ ر ز ژ س ش ص ض ط ظ ع غ ف ق ک گ ل م ن و هـ ی