محمد بن سيرين گويد: اگر بيند دراعه نو بزرگ و فراخ به گونه سبز يا سفيد پوشيده داشت، دليل که بر قدر و قيمت دراعه وي را جاه و قوت و شرف است در دين و دنيا، از غم فرج يابد. اگر بيند دراعه چرکين و تنگ و دريده بود، تاويلش به خلاف اين بود. ابراهيم کرماني گويد: اگر بيند دراعه سفيد و پاکيزه داشت، دليل که مال و نعمت بزرگي يابد در دين. اگر بيند دراعه سرخ است، دليل که به طرب دنيا مشغول شود. اگر بيند به گونه زرد بود، دليل بيماري است. اگر بيند بر گونه کبود است، دليل بر مصيبت و اندوه است، اگر سياه است، دليل بر غم و انديشه کند و براي کسي که هميشه جامه سياه پوشد، زيان ندارد. اگر بيند دراعه از تن او بيرون کردند، دليل که از زن جدا گردد. حضرت امام جعفر صادق فرمايد: ديدن دراعه در خواب بر هفت وجه بود. اول: فرج از غمها. دوم: قوت. سوم: حجت. چهارم: شريعت و جاه. پنجم: منزلت و ولايت. ششم: نظام کارها. هفتم: زن.
الف ب پ ت ث ج چ ح خ د ذ ر ز ژ س ش ص ض ط ظ ع غ ف ق ک گ ل م ن و هـ ی