محمد بن سيرين گويد : شراره آتش در خواب، سخن بد باشد که به وي رسد. اگر به قياس شراره آتش در وي مي افتاد، دليل که جنگ و فتنه در آن موضع پديد آيد. اگر بيند که شراره هاي آتش سخت بزرگ بودند، دليل بود که عذاب خداي عزوجل بدو رسد، يا بدان موضع رسد. اگر بيند که شراره آتش در ميان مردمان افتد، دليل کند که مردمان آن موضع رابا يکديگر جنگ و خصومت افتد و آتش انداختن و بازي کردن به آتش سخن زشت گفتن بود. جابر مغربي گويد : اگر بيند که پاره آتش درخشنده در دست داشت، دليل کند که به کار پادشاه مشغول شود. اگر بيند که با آتش دود بود، دليل که در آن کار او را بيم و ترس بود. اگر بيند که آن آتش در دست وي فرو مرد، دليل کند که درخدمت پادشاه مالي حرام به دست آورد. اگر بيند که از آتش پاره مردم را همي داد، دليل کند که از کردار وي مردمان را رنج و مضرت رسد و مردمان دشمن او شوند. اگر بيند که چيزي از خوردني بر آتش همي پخت وي مي خورد، دليل کند که سخنهاي خوش شنود. حضرت امام جعفر صادق فرمايد : ديدن آتش در خواب بر بيست و پنج و جه بود. اول: فتنه. دوم: کارزار. سوم: فساد. چهارم: تعب. پنجم: خصومت. ششم: سخنهاي زشت. هفتم: منع از کام و مراد. هشتم: خشم پادشاه. نهم: عقوبت. دهم: نفاق. يازدهم: بيراهي. دوازدهم: علم و حکمت. سيزدهم: راه هدي. چهاردهم: مصيبت. پانزدهم: ترس و بيم. شانزدهم: سوختن. هفدهم: خدمت پادشاه. هجدهم: طاعون. نوزدهم: سرسام. بيستم: آبله. بيست و يکم: گشايش کارها. بيست و دون: فضيلت. بيست و سوم: مال حرام. بيست و چهارم: روزي. بيست و پنجم: منفعت.
الف ب پ ت ث ج چ ح خ د ذ ر ز ژ س ش ص ض ط ظ ع غ ف ق ک گ ل م ن و هـ ی