ابراهيم کرماني گويد: اگر بيند که درخواب آروغ برمي آورد، دليل بود که سخني بگويد که او را از آن حرمتي بود. اگر بيند که با آروغ طعامي بود و از گلويش بيرون آمد، دليل کند که اجلش نزديک بود. محمد بن سيرين گويد: اگر ديد که آروغ ترش و ناخوش برآورد، دليل کند که سخني گويد که از ان مضرت و خطر بيند، اگر ديد که آروغ همچون دود برآورد، دليل کند که بي هنگام سخني گويد، که از آن او را عيب گويند و ملامت کنند و سرانجام از آن پشيماني خورد. منوچهر مطيعي تهراني گويد: آروغ يا باد گلو. اگر کسي ببيند که در خواب آروغ عفن و بد طعم و مزه مي زند نشان آنست که در آينده نزديک سخني بي جا و نابهنگام و بدون رعايت سود و زيان خويش يا ديگران بر زبان مي آورد که موجب سرافکندگي و شرمزدگي مي شود. اگر کسي ببيند که آروغ زد و به جاي گاز و باد از گلويش غذا بيرون آمد و در دهانش جاي گرفت به هيچ وجه سعد نيست و بهتر است بيننده چنين خوابي براي چند هفته از مسافرت و خارج شدن از شهر و ديار خويش خودداري کند چرا که اين حالت در خواب نشان فرا رسيدن اجل است. البته بايد توجه داشت که اين حالت با استفراغ فرق دارد. استفراغ در خواب همانطور که از نامش مستفاد مي شود طلب فراغت کردن است و با باد گلو متفاوت است. اگر بيننده ببيند که آروغ زد و دودي از گلويش بيرون آمد گوياي آن است که در آينده نزديک سخنانش موجب ملال و ملالت مي شود و در نهايت به زيان او تمام مي شود و شايستگي سرزنش و شماتت مي يابد.
الف ب پ ت ث ج چ ح خ د ذ ر ز ژ س ش ص ض ط ظ ع غ ف ق ک گ ل م ن و هـ ی