اگر بيند در پيش قومي امامي کرد و امام نبود، دليل که در آن قوم مهتر شود و جمله تابع او شوند، چنانکه ماموم تابع امام باشد. اگر بيند جماعتي انبوه و در نماز بودند و وي را گفتند که ما را امامي کن و پادشاه فرمود به او که امامي کن و او پيشرفت و امامت کرد، دليل که در آن ديار مير و فرمانروا شود و با ايشان عدل و راستي نمايد، به قدر راستي قبله و تمام کردن نماز به رکوع و سجود. اگر بيند از نماز چيزي نقصان کرد، دليل که بر ايشان جور و ظلم نمايدبه قدر آن چه در نماز نقصان کرده بود. محمدبن سيرين گويد: اگر بيند امامي مي کرد، وليکن نشسته بود، دليل که بيمار شود. اگر بر پهلو نشسته بود و در نماز چيزي خواند، دليل که زود بميرد و آن قوم بر وي نماز کنند. اگر امامي را به خواب بيند، دليل که شرف و منزلت يابد بر قدر و شرف امام. اگر بيند امام ولايتي همي داد يا با امام در خانه رفت يا امام او را چيزي بخشيد يا با امام طعام خورد، دليل که بر قدر آن غم و اندوه بدو رسد. جابر مغربي گويد: اگر بيند با امام در جهاد بود. دليل که با دولت و ولايت با وي شريک بود يا در مسجد يا در دهي يا در شهري. اسماعيل بن اشعث گويد: هر چيز که در امام در زيادت بيند در ولايت و بزرگي او زياده شود و هر چه در او نقصان بيند درمال و نعمت او نقصان شود. حضرت امام جعفر صادق فرمايد: امامي کردن در خواب بر شش وجه است. اول: فرمانروايي، دوم: پادشاهي به عدل و انصاف، سوم: علم، چهارم: قصد نمودن به کار خير، پنجم: منفعت، ششم: ايمني از دشمن. اگر بيند امامي زنان نمود، دليل که بر گروه ضعيفان والي شود. اگر بيند امامي از آسمان فرود آمد و بر قومي امامت کرد، دليل رحمت است بر اهل آن زمين. اگر بيند بر مرده نماز کرد از پادشاهي به او فرمانروايي رسد. يوسف نبي عليه السلام گويد: ديدن امام خيروصلاح بود ديدن امامت کردن برسرقومي مهتر گردد وديانت او زياد شود
الف ب پ ت ث ج چ ح خ د ذ ر ز ژ س ش ص ض ط ظ ع غ ف ق ک گ ل م ن و هـ ی