بدان که دل، پادشاه تن است. و تن، قائم به فرمان اوست و دل خزانه عقل و ضمير است در نهان و آشکارا. محمد بن سيرين گويد: دل ديدن به خواب، مالي بود که به وي رسيده، يامالک وي گردد. اگر بيند دل بيرون تن او بود، دليل بود بر صلاح و نيکوئي تن وي. اگر بيند دل او تنگ شد، دليل که کارهاي وي تنگ و دشوار شود. اگردل را شادمان بيند، دليل که کارها بر وي گشاده گردد. اگر دل فروبسته بيند، از گناه توبه بايد کردن. اگر دل را بر دست راست نهاده بيند، دليل که سخت بيمار شود. اگر دل را به هر دو دست گرفته بيند، دليل که کارها بر وي برآيد. ابراهيم کرماني گويد: اگر بيند که دلش درد مي کرد، دليل که مالش زياده شود. اگر بيند که چشمهاي او گشاده شده بود، دليل که به کارهاي هر دو جهان راغب شود. اگر بيند از دل او خون بيرون آمد، دليل که از کار ناکردني توبه کند و به حق تعالي بازگردد. اگر بيند از دل او صفرا بيرون آمد، دليل که بيمار شود. اگر بيند بر دل وي خستگي رسيد، دليل که بي غم شود. اگر بيند از دل او گوهر بيرون آمد و آن گوهر از دهان بيرون افکند، دليل که کافر شود. اگر بيند که آن گوهر از زمين برداشت و فرو خورد، دليل که باز مسلمان شود. اگر بيند گوهر از دل بيرون آورد، دليل که ترک نماز بگويد. جابر مغربي گويد: اگر بيند دل او پاره پاره شد، دليل که دل را به هوس محال و شغلهاي ناکردني مشغول کند. اگر بيند دل او روشن و منور است، دليل بر صلاح دين او کند. اگر بيند دلش تاريک و تيره است، تاويلش به خلاف اين است. حضرت امام جعفر صادق فرمايد: دل به خواب ديدن به ده وجه است. اول: مال. دوم: رياست. سوم: فرزند. چهارم: شجاعت. پنجم: جوانمردي. ششم: حرص و آز. هفتم: دين. هشتم: قوت نيرومندي. نهم: شهوت و خواهش. دهم: نهان داشتن احوال خويش و امور.
الف ب پ ت ث ج چ ح خ د ذ ر ز ژ س ش ص ض ط ظ ع غ ف ق ک گ ل م ن و هـ ی