منوچهر مطيعي تهراني گويد:کليه معبران ديدن جهنم در خواب را بد دانسته اند و از عذاب و عقاب و بدي کردار و آينده اي ناميمون سخن گفته اند ولي جهنم را در خواب بدون مقدمه ذهني و روحي نمي بينيم. موقعي جهنم را مي بينيم که روحي ناآرام و مشوش و وجداني اسير و گرفتار دغدغه و تشويش داشته باشيم. با اين وصف ديدن جهنم نمي تواند مبارک و ميمون باشد. يک انسان با تقوي و نيکوکار هرگز صاحب وجدان نا آرام نمي شود و طبعا خواب جهنم نمي بيند و چون خواب جهنم ديديم قبل از هر چيز بايد بدانيم که ضمير ناخود آگاه ما مشوش است و وجداني زخم خورده داريم که ما را تحت فشار قرار داده است. پس اگر جهنم را در خواب ببينيم آينده اي آشفته داريم و چنانچه وارد جهنم شويم و بيرون نيائيم پايان زندگي ما نزديک است. اگر بيننده خواب ببيند که وارد جهنم شد و از آتش نسوخت و آسيب نديد نشان آن است که گرفتار خذلان مي شود و به تنگي و سختي مي افتد ولي در پايان نجات مي يابد. اگر ديگري را در جهنم ببينيم که در آتش مي سوزد در واقع خودمان هستيم که مي سوزيم و ديگران شاهد سوختن ما خواهند بود. اگر بيننده خواب ببند که در جهنم است و آنجا ناله مي کند و فرياد مي کشد موقعيتي دارد که مردم از زبانش در عذابند و از شنيدن سخنانش رنج مي برند. به هر حال ديدن جهنم در خواب در هيچ وضع و شرايطي خوب نيست و چنانچه چنين خوابي ديديم خوب است روي خود مطالعه کنيم و تا فرصت در دست هست تغيير راه بدهيم.
الف ب پ ت ث ج چ ح خ د ذ ر ز ژ س ش ص ض ط ظ ع غ ف ق ک گ ل م ن و هـ ی