شماره ٧٣: من بنده ي آزادم عشق است امام من

من بنده ي آزادم عشق است امام من

عشق است امام من عقل است غلام من

هنگامه ي اين محفل از گردش جام من

اين کوکب شام من اين ماه تمام من

جان در عدم آسوده بي ذوق تمنا بود

مستانه نواها زد در حلقه ي دام من

اي عالم رنگ و بو اين صحبت ما تا چند

مرگ است دوام تو عشق است دوام من

پيدا بضميرم او پنهان بضميرم او

اين است مقام او درياب مقام من