شماره ١٣: خوش آنکه رخت خرد را به شعله ي مي سوخت

خوش آنکه رخت خرد را به شعله ي مي سوخت

مثال لاله متاعي ز آتشي اندوخت

تو هم ز ساغر مي چهره را گلستان کن

بهار خرقه فروشي به صوفيان آموخت

دلم تپيد ز محرومي فقيه حرم

که پير ميکده جامي بفتوئي نفروخت

مسنج قدر سرود از نواي بي اثرم

ز برق نغمه توان حاصل سکندر سوخت

صبا بگلشن ويمر سلام ما برسان

که چشم نکته وران خاک آن ديار افروخت