شماره ٦٥: دل رفت و آرزوي تو از دل نمي شود

دل رفت و آرزوي تو از دل نمي شود

دل پاره گشت و درد تو زائل نمي شود

مه مي شود مقابل روي تو هر شبي

يک روز با رخ تو مقابل نمي شود

رويم زر است و بر در تو خاک مي کنم

وصل تو کيمياست که حاصل نمي شود

شد اشک من حمايل گردون ز دست تو

دستم به گردن تو حمايل نمي شود

بنشسته ام به غم که ز عشق تو خاستن

با آنکه جان همي شودم، دل نمي شود

دل منزل غم آمد و از رهزنان هجر

يک کاروان صبر به منزل نمي شود

خسرو در اوفتاد به غرقاب آرزو

چون کشتي مراد به ساحل نمي شود