شماره ١٤٣: جماعتي که ز هم صحبتان جدا باشند

جماعتي که ز هم صحبتان جدا باشند

چگونه با خرد و صبر آشنا باشند

هلاکت من بيچاره از کساني پرس

که چندگه ز عزيزان خود جدا باشند

ز بنده پرسي کاخر کجا همي باشي؟

ز خان و مان بدرافتادگان کجا باشند؟

به شهر چون تو حريفي بلاي توبه خلق

عجب ز زاهد و صوفي که پارسا باشند

شراب صاف و سلامت ز بهر بيخبري ست

وليک با خبران تشنه بلا باشند

دلا، ز کرده خود سوختي، نمي گفتي

که خوبرويان البته بيوفا باشند

بلاي عشق بکش، خسروا، چو آن مرغان

که بند چنگل شاهين پادشا باشند