شماره ١٩٣: شکن زلف باز خواهي کرد

شکن زلف باز خواهي کرد

بر مه از شب طراز خواهي کرد

روزه داريم، رخ بپوش، ارنه

روز بر ما دراز خواهي کرد

راست کردي ز ابروان محراب

مي نمايد، نماز خواهي کرد

به گدايي به کويت آيم، ليک

در به رويم فراز خواهي کرد

کشمت جور و گويمت که مکن

گرچه صد بار بازخواهي کرد

کار خسرو ز دست شد وقت است

گر زقلم احتراز خواهي کرد