شماره ٦٧١: دل ز مهر تو در که پيوندم؟

دل ز مهر تو در که پيوندم؟

دل ز مهرت کجا کند بندم؟

بس که دل مي دري و مي دوزي

يک دل است و هزار پيوندم

پيش ازينم دلي و دردي بود

دل شد، اکنون به درد خرسندم

به يکي دل غم تو نتوان خورد

بو که زلفت دهد دلي چندم

روي من زعفران شد و زين روي

خيره بر روي خود همي خندم

هر دم از تندباد سينه خويش

صبر از شاخ و بيخ برکندم

پند کم ده مراکز آن بگذشت

که نصيحت کند خردمندم

بعد از اين دل به نيکوان ندهم

خسرو، ار جان دهد خداوندم