شماره ٤٠: اي رهزن عشاق، چه عيار کسي تو

اي رهزن عشاق، چه عيار کسي تو

وي ماه شب افروز، چه طرار کسي تو

خون است مي نوشگوارت ز دل خلق

اي ظالم بي مهر، چه خونخوار کسي تو

هر چند که گويند مکن جور، کني بيش

زين خوي مخالف چه جفا کار کسي تو

خنجر زني از غمزه و رحمت نکني هيچ

زين بيش عفاالله چه ستمگار کسي تو

گر جان ندهم، سر نهم، آزرده کني دل

هم جان و سر تو که دل آزار کسي تو

خوارم کني و عزتم اين بس که بگويي

کاي بر درم افتاده، تويي خوار کسي تو

چندين که جفا برد ز تو خسرو مسکين

روزيش نگفتي که وفادار کسي تو