شماره ٧٤: لاله دمد از خون شهيدان غم او

لاله دمد از خون شهيدان غم او

تا حشر در آيند به خوان علم او

از جور و وفا و ستم هر که بپرسي

در عشق مساوي ست وجود و عدم او

مي زد رقم غاليه نقاش سيه کار

بشکست ز رشک خط سبزت قلم او

در پاي خم امروز چو من صاف دلي نيست

جز درد که پيوسته بود در قدم او

خسرو چو خورد مي ز سفال سگ کويش

جمشيد حسد مي برد از جام جم او