کتابخانه فارسی
/
ديوان امير خسرو
/
غزليات - بخش سوم
/
شماره ٢٨٣: نه از ره ست که گوييم کبک خوش گامي
شماره ٢٨٣: نه از ره ست که گوييم کبک خوش گامي
نه از ره ست که گوييم کبک خوش گامي
که کبک قهقهه بر خود زند چو بخرامي
ز شرم سر به گريبان فرو برد غنچه
اگر به باغ روي، کان چنان گل اندامي
چو ذره زير و زبر مي شوند مشتاقان
در آن زمان که چو خورشيد بر سر بامي
اگر تويي به سرانجام بد ز من خرسند
کدام حال مرا به ز بد سرانجامي؟
به سينه مي گذري هر دمي و مي سوزي
که آتشي تو، به خاشاک در نيارامي
نگشت سير ز طوفان آتش شوقت
دلم که بود گوارانش دوزخ آشامي
کسي که لاف زد از سوز عشق شمع وشان
اگر کم است ز پروانه اي، زهي خامي
چرا کشد ز گريبان عشق سر آن کو
نکرده پاره يکي پيرهن به بدنامي
بباز بهر هوس جان به کام دل، خسرو
که هست مر همه را مردني به ناکامي
جستجو در مطالب سایت