شماره ٢١: اي خوشه چين سنبل پرچينت سنبله

اي خوشه چين سنبل پرچينت سنبله

وي بر قمر ز عنبر تر بسته سلسله

وي تير چشم مست تو پيوسته در کمان

وي آفتاب روي تو طالع ز سنبله

بازار لاله بشکن و مقدار گل ببر

برلاله زن گلاله و برگل فکن کله

در ده شراب روشن و در تيره شب مرا

از عکس جام باده برافروز مشعله

فصل بهار و موسم نوروز خوش بود

در سر نواي بلبل و در دست بلبله

گل جامه چاک کرده و نرگس فتاده مست

وز عندليب در چمن افتاده غلغله

در وادي فراق چو خواجو قدم زند

از خون دل گياش برويد ز مرحله