شماره ٩٢: به سر ماه فکنده طيلساني

به سر ماه فکنده طيلساني

در سرو کشيده پرنياني

بر چشمه آفتاب بسته

از عنبر سوده سايباني

رخساره فراز سرو سيمين

مانند شکفته گلستاني

حوري و چو کوثرش عقيقي

سروي و چو غنچه اش دهاني

ني حور بعينه بهشتي

ني سرو براستي رواني

ديدم چو هزار خرمن گل

وقت سحرش ببوستاني

گفتم نظري کن اي جهانرا

جاني و ز دلبري جهاني

همچون تن من هماي عشقت

ناديده شکسته استخواني

جز ناله و سايه ام درين راه

ني همنفسي نه همعناني

آخر بشنو حديث خواجو

کز عشق تو گشت داستاني