گفتار اندر بي وفائي دنيا

جهان اي پسر ملک جاويد نيست

ز دنيا وفاداري اميد نيست

نه بر باد رفتي سحرگاه و شام

سرير سليمان عليه السلام؟

به آخر نديدي که بر باد رفت؟

خنک آن که با دانش و داد رفت

کسي زين ميان گوي دولت ربود

که در بند آسايش خلق بود

بکار آمد آنها که برداشتند

نه گرد آوريدند و بگذاشتند