بيت اول و ثاني ازين غزل اختراع بزرگانست و چون بقاياي آن بنسبت با جماعتي دوستان از زواياي سطور ظهوري نيافته بوذ و از قول کس سماع نکرده بودند مرا بر اتمام آن الزام گرديد؛ تتميم آن لازم شد، نه بيت ديگر الحاق کرده آمد از توارد خاطر و نحل و سرقه نيست و هذا اقول