شماره ١٧: فاني درديم و فاني بي فنا

فاني درديم و فاني بي فنا

باقي عشقيم و باقي از بقا

نه اثر ما را ز ذات و از صفات

نه خبر از مبتدا وز منتها

نه اميد وصل و نه بيم فراق

نه غم درد ونه شادي دوا

در محيط عشق او مستغرقيم

بر کجايي اي برادر بر کجا

از وجود و از عدم آسوده ايم

حق و باطل دعوي و معني ترا

عاشق و معشوق پيش ما يکي است

جز يکي خود نيست در هر دو سرا

نعمت اللهم به هر جا که روم

با خدايم با خدايم با خدا