شماره ١٢٢: نعمت الله مظهر ذات و صفات

نعمت الله مظهر ذات و صفات

گه صفاتش مي نمايد گاه ذات

عارفي چون او در اين عالم که ديد

جمع کرده ممکنات و واجبات

او به او باقي و ما باقي به او

عمر جاويد است او را اين حيات

او يکي و گر يکي گويد که دو

تو يکي ميگو مگو آن ترهات

درد دردش دردمندانه بنوش

زانکه درد درد او باشد دوات

مي کنم علم معاني را بيان

کي پرستم صورت لات و منات

سالها بايد که تا پيدا شود

همچو سيد سيدي در کائنات