شماره ٣٢٣: ياري که ز ملک آشنائي است

ياري که ز ملک آشنائي است

داند که قماش ما کجائي است

زاهد برمست اگر کند ميل

آن ميل به نزد ما هوائي است

سلطاني اين جهان فاني

باهمت عارفان گدائي است

عاشق ز بلا اگر گريزد

درمذهب عشق بي وفائي است

مائيم و نواي بينوايي

ما راچو نوا ز بينوايي است

گفتيم که غرق بحر عشقيم

اين مائي ما ز خود نمائي است

مستيم و حريف نعمت الله

اين نيز عنايت خدائي است