شماره ٣٣٧: در دو عالم خدا يکيست يکي است

در دو عالم خدا يکيست يکي است

مالک دو سرا يکيست يکي است

بر در کبرياي حضرت او

پادشاه وگدا يکيست يکي است

آينه در جهان فراوان است

جام گيتي نما يکيست يکي است

دو مگو و دوئي بجا بگذار

تو يگانه بيا يکيست يکي است

موج و بحر و حباب بسيارند

آن همه نزد ما يکيست يکي است

دردمنديم ودرد مي نوشيم

درد درد و دوا يکيست يکي است

نعمت الله يکي است در عالم

سخن آشنا يکيست يکي است