شماره ٤٤٨: هرگز نبود عاشقي و راه سلامت

هرگز نبود عاشقي و راه سلامت

رندان نگريزند ز مستان به ملامت

تو مير خراباتي و من مست خرابم

رندانه در اين هفته بيايم به سلامت

سر در قدمت بازم و پاي تو ببوسم

دست من و دامان تو تا روز قيامت

بر خاک درت هرکه نشيند بتوان يافت

در صدر خرابات به صد عز و کرامت

گر دل نفسي نقش خيال دگري ديد

جان پيشکشت مي کنم اينک به غرامت

از خال نهي دانه و از زلف کشي دام

مرغ دل خلقي همه افتاده به دامت

مي نوش کن اي سيد رندان خرابات

شادي حريفان که جهان باد به کامت