کتابخانه فارسی
/
ديوان شاه نعمت الله ولي
/
غزل ها - قسمت اول
/
شماره ٤٨٨: توحيد و موحد و موحد
شماره ٤٨٨: توحيد و موحد و موحد
توحيد و موحد و موحد
اين هر سه يکي است نزد اوحد
صد آينه گر يکي ببيند
صد يک بنمايد و يکي صد
محدود و حدود در ظهور است
آري چه حد است حد و بيحد
آن کس که خداي خويش نشناخت
گويا که خبر ندارد از خود
در دار وجود اين و آن است
در کتم عدم نه نيک و نه بد
مستيم و خراب در خرابات
با ساقي عاشقان مؤبد
بحري است وجود نعمت الله
گاهي در جزر و گاه در مد
جستجو در مطالب سایت