شماره ٦١٠: خوش در ميخانه اي بگشاده اند

خوش در ميخانه اي بگشاده اند

باده نوشان را صلائي داده اند

در خرابات مغان ياران ما

بر در ميخانه مست افتاده اند

جام مي بر دست و رندانه مدام

سربه پاي خم مي بنهاده اند

خرقه خود را به مي شستند پاک

فارغ از تسبيح و از سجاده اند

بندگان سيدند از جان و دل

از همه ملک جهان آزاده اند