شماره ٦٣٦: همه در بحر بي کران غرقند

همه در بحر بي کران غرقند

چون حبابند و اين و آن غرقند

غرق آبند و آب مي جويند

از ازل تا ابد چنان غرقند

تن ما چون حباب و جان موج است

عشق بحر است و عاشقان غرقند

کشتي ما کجا رسد به کنار

ناخدايان در اين ميان غرقند

بحر در جوش و باده در کار است

بر چه باشد که بحريان غرقند

هفت دريا درين محيط وجود

ديده ايم و يکان يکان غرقند

رند دريا دلي است سيد ما

سيد و بنده جاودان غرقند