شماره ٦٤٧: اهل دنيا مقلد قالند

اهل دنيا مقلد قالند

اهل عقبي مقلد حالند

اي خوشا وقت ما و آن ياران

که منزه ز حال و از قالند

ديگران گوشمال مال خورند

عاشقان گوش مال را مالند

عارفان مجرد مفرد

چون الف فرد و دال ابدالند

عاشقان بلبلان معشوقند

در گلستان عشق از آن نالند

سالکاني که پير توحيدند

فارغ از ماه و هفته و سالند

روح محضند همچو سيد ما

ظن مبر کاهل دل زصلصالند