کتابخانه فارسی
/
ديوان شاه نعمت الله ولي
/
غزل ها - قسمت اول
/
شماره ٦٧٦: چشم ما روشن به نور او بود
شماره ٦٧٦: چشم ما روشن به نور او بود
چشم ما روشن به نور او بود
اين چنين چشم خوشي نيکو بود
آينه با او نشسته روبرو
روشني آينه ز آن رو بود
گر تو مي گوئي که اين رشته دو تو است
تو غلط کردي که آن يک تو بود
قطره و دريا به نزد ما يکي است
دو نمايد در نظر نه دو بود
هر که او را يافت آن نايافته
همچو ما دائم به جست و جو بود
جود او بخشيد عالم را وجود
بي وجود او وجودي چو بود
نعمت الله مظهر اسماي اوست
اسم او ذات و صفات او بود
جستجو در مطالب سایت