شماره ٦٩٠: هر چه ما را مي رسد از او بود

هر چه ما را مي رسد از او بود

چون از او باشد همه نيکو بود

ز آفتاب حسن او هر ذره اي

روشنش بنگر که آن مه رو بود

ما به او موجود و او پيدا به ما

خود نباشد هر که او بي او بود

عاقبت معشوق بنمايد جمال

عاشق ار چون ما بجست و جو بود

مي نمايد رشته عالم دو تو

در حقيقت رشته اي يک تو بود

سر توحيد است نيکو ياد دار

هر که داند بنده را آنجو بود

نعمت الله دنيي و عقبي گرفت

اين و آن بي نعمت الله چو بود