شماره ٧٠٤: هستي ما همه بود به وجود

هستي ما همه بود به وجود

نفسي بي وجود نتوان بود

بنمايد يکي به نقش خيال

در دو آئينه آن يکي دو نمود

جسم و جان جام و مي دل و دلدار

هر چه دارد همه به ما بنمود

همچو پرگار بود دل پر کار

نقطه نقطه محيط را پيمود

اول و آخرش به هم پيوست

ظاهر و باطنش ز هم آسود

ليس في الدار غيره ديار

هر موحد که بود اين فرمود

نعمت الله که مير مستان است

در ميخانه بر جهان بگشود