شماره ٧٨٣: زاهد به سراپرده رندان مگذاريد

زاهد به سراپرده رندان مگذاريد

مخمورش از آن مجلس مستانه بداريد

بيگانه مباشيد و بپاشيد سر و زر

تخمي که توانيد در اين باغ بکاريد

هر خم شرابي که سپردند به رندي

آريد بر ما و به اهلش بسپاريد

روشن بتوان ديد که نور بصر ماست

بر ديده اگر نقش خيالش بنگاريد

يک دم که ز ما فوت شود بي مي و ساقي

از عمر مدانيد و حياتش مشماريد

کار همه رندان خرابات برآيد

بر ما نفسي همت خود گر بگماريد

سيد ز در ميکده مستانه درآمد

نوري است که پيدا شده پنهانش مداريد