شماره ١٧: گر ذات کند ظهور اي يار

گر ذات کند ظهور اي يار

نه يار بماند و نه ديار

نه جام بماند و نه باده

نه مست بماند و نه هشيار

چون هستي تو حجاب راه است

لطفي کن و آن حجاب بردار

يک حرف و معاني فراوان

يک نقطه و اعتبار بسيار

جائي که بيک جو است صد جان

چه جاي سر است و ريش و دستار

از نقش خيال غير بگذر

تا چند کني تو کار بيکار

رندانه درآ به بزم سيد

جامي ز شراب او به دست آر