شماره ١٢٧: جان به جانان سپار و خوش مي باش

جان به جانان سپار و خوش مي باش

دل به دلبر گذار و خوش مي باش

آن يکي در هزار خوش مي بين

يک بيک مي شمار و خوش مي باش

گر چو ما عاشقي و سرمستي

فارغي از خمار و خوش مي باش

باش با جام مي دمي همدم

نفسي خوش برآر و خوش مي باش

در خرابات عشق رندانه

با مي خوشگوار خوش مي باش

عاشقانه درآ به مجلس ما

دمي با ما برآر و خوش مي باش

جام مي نوش شادي سيد

از کسي غم مدار و خوش مي باش