شماره ١٤٣: روح اعظم نايب حق خوانمش

روح اعظم نايب حق خوانمش

لاجرم برتخت دل بنشانمش

اسم اعظم خوانده ام از لوح او

خازن گنج الهي دانمش

مهر و مه مي خوانمش در روز وشب

گه بصورت گه به معني خوانمش

عهد با او بسته ام روز ازل

تا ابد دربند آن پيمانش

نورچشم است او و ديده دم به دم

درخيالش سو به سو گردانمش

عقل مخمور است و من مست وخراب

گر درآيد آن چنان کي مانمش

نعمت الله مخزن اسرار اوست

هرچه مي خواهم از او بستانمش