شماره ١٥٣: در خرابات تا سحرگه دوش

در خرابات تا سحرگه دوش

مي کشيدم سبوي مي بر دوش

شادي روي ساقي سرمست

دوش تا روز بود نوشانوش

بزم عشق است خرقه را برکن

جامه عاشقانه اي درپوش

در ره عاشقي و مي خواري

عاشقانه به جان ودل مي کوش

ما خراباتيان سرمستيم

چون خم مي فروش خوش درجوش

گل تبسم کنان و مي در جام

بلبل مست کي شود خاموش

نعمت الله حريف و ساقي او

جام در دور و عاشقان مدهوش