شماره ١٦٢: عزتي ده مرا به عزت خويش

عزتي ده مرا به عزت خويش

زنده گردان مرا به طاعت خويش

غمه غم ز پيش دل بردار

شادمان کن مرا به خدمت خويش

در دلم آتشي است بنشانش

رحمتي کن بجاي رحمت خويش

پاک گردان دلم ز هستي خود

غير را ره مده به خلوت خويش

همت من ز تو ترا جويد

برسانم به کام همت خويش

دولت من وصال حضرت تو است

دولتي ده مرا به دولت خويش

نعمت الله به من تو بخشيدي

باز مستان ز بنده نعمت خويش