شماره ١٧٨: عالم عرض است و جوهرش حق

عالم عرض است و جوهرش حق

اين است رموز سر مطلق

جان است چو موج و دل چو دريا

مائيم حباب و تن چو زورق

گنجيم و طلسم مائي ماست

بگشاي به عشق بند مغلق

عاشق صورت است ومعني معشوق

واين هردو ز عشق گشته مشتق

عشقش به اشارت اصابع

کرده مه بدر عقل را شق

ما بلبل گلستان عشقيم

نالان به نواي خوش به رونق

مستيم و خراب همچو سيد

گوياي انالحقيم برحق