شماره ١٨٤: اي نهان کرده در آن تنگ شکر بار نمک

اي نهان کرده در آن تنگ شکر بار نمک

بسته اي پسته خندان و در او بار نمک

شوري از عشق تو در چارسوي جان افتاد

به ازين کس نبرد بر سر بازار نمک

ما ز شورابه ديده نمکي آورديم

پيش همچون تو عزيزي نبود خوار نمک

از نمکدان دهانت سخني مي گويم

مي کشم خوان کرم مي کنم ايثار نمک

سخن من نمکين است و برت مي آرم

مي برم زيره به کرمان به نمکسار نمک

مي خرامي و نمک از تو فرو مي ريزد

قدمي نه که خرم از تو به خروار نمک

نمکي ريخته اي بر دل ريش سيد

گرچه دل سوزدش اما کشد آزار نمک