شماره ٢٣٤: توبه از زهد و زاهدي کردم

توبه از زهد و زاهدي کردم

در خرابات مست مي گردم

مي خمخانه حدوث و قدم

شادي روي عاشقان خوردم

خاطر کس زمن ملول نگشت

ننشسته به دامني گردم

دردي درد دل همي نوشم

دردمندانه همدم دردم

زن دنيا وآخرت چه کنم

رند مست و مجرد مردم

عاشق صادقم، گواهانم

اشک سرخ است وچهره زردم

بنده سيد خراباتم

هرچه فرمود بنده آن کردم