شماره ٣٢٩: خوش در ميخانه اي بگشاده ايم

خوش در ميخانه اي بگشاده ايم

باده نوشان را صلايي داده ايم

جام مي بر دست و رندانه مدام

سر به پاي خم مي بنهاده ايم

در خرابات مغان مست و خراب

بر در ميخانه اي افتاده ايم

خرقه خود را به مي شستيم پاک

فارغ از تسبيح و ز سجاده ايم

در هواي عاشق باده پرست

دايما بنشسته يا استاده ايم

بنده سيد شديم از جان و دل

از همه ملک جهان آزاده ايم