شماره ٣٥٤: ما آينه در نمد کشيديم

ما آينه در نمد کشيديم

دامن ز خودي خود کشيديم

پرگار صفت به گرد نقطه

خط بر سر نيک و بد کشيديم

بوديم و حباب و غرقه گشتيم

واحد بسوي احد کشيديم

گرمي به حساب خورد رندي

ما ساغر بي عدد کشيديم

دردي کش کوي مي فروشيم

بحر ازل و ابد کشيديم

دردي است به کس نمي توان گفت

آن رنج که از خرد کشيديم

شادي روان نعمت الله

هر دم جامي دو صد کشيديم